26 Nisan 2013 Cuma

Dijital Öykü Değerlendirmesi

Dijital Öykü Değerlendirmesi
Hocamız böyle bir projeden bahsettiğinde doğrusu ilk başta çok anlamsız ve gereksiz bulmuştum.  Bilgisayar hakkında öğrenmemiz gereken ilerde bizim için kolaylık sağlayacak o kadar çok şey vardı ki böyle sadece vakit kaybı olarak değerlendirdiğim bir ödev birazda olsa canımı sıkmıştı doğrusu. Hatta ilk başta alaya aldım desem yalan olmaz.Bir konu seç konuya uygun resim,müzik bul bir yığın uğraştırıcı iş gel de bunu keyifle yap olacak iş değil diye çoktan söylenmeye başlamıştım bile.En çok canımı sıkanda bir öykü hem de kendi başımdan geçen bir öykü yazmak.İlk başta aklıma gelen bir gezi,piknik,okulun ilk günü yahut lisede ki herhangi bir olayı anlatmak oldu.Bir iki denemede de bulundum doğrusu sonradan vazgeçtim doğrusu anlatmak isteğim anlatabileceğim o kadar çok öykü,film daha doğrusu yaşadığım o kadar çok olay vardı ki.Ama hangisini anlatabileceğimi bilemiyordum yada hangisinin doğru olacağını kestiremiyordum.Toplumun,ailenizin size biçtiği kabul etmek istemediğiniz ama çoğu zamanda dışına çıkamadığınız anlamsız buldunuz bir rol vardı.Ve bu rol anlatmak istediğim olayı anlatmamamı istiyordu benden.Ben bu sefer de kimseyi kale almayacak istediğim öyküyü yazmaya karar verecektim.Her zaman ki gibi kimin ne dediği ne diyeceği pek umrumda değildi tabi.Aslında benim için bir fırsattı hep içimde biriktirdiğim daha önce kimseye anlatmadıklarımı anlatma zamanı gelmişti.Ve öykümü yazmaya başlamıştım epey uğraştıktan sonra tam istediğim gibi olmasa da yazmıştım işte yazmam gerekenleri.Sıra uygun fotoğraflar ve müzik bulmaya gelmişti.Fotoğrafları bulmakta çok zorlanmıştım.Çoçukluğuma ait çok az fotoğrafım vardı.Tabi bir öyküde niçin çocukluk fotoğraflarımı istediğimi anlatmam için gerekliydi.Durup dururken nerden çıkmıştı eski defterleri açmak diye sorduklarında aileme özelliklede babama klas ve mantıklı bir cevap vermem gerekiyordu.Sonradan öğrendiğim ve beni belkide daha önce hiç üzülmediğim kadar çok üzecek gerçekler beni sarsmış öyküden vazgeçme noktasına getirmişti.Ben herşeye rağmen bir iki fotağraf bulup öyküye uygun hale getirmeyi başardım.Uygun bir müzik bulduktan sonra sıra seslendirmeye gelmişti.Kendi sesimin bana bu kadar yabancı,tuhaf geleceğini tahmin etmemiştim.Daha sonra ses kaydımı defalarca dinleyip alışmaya çalışaktım ama nafile bir türlü alışamadım kendi sesime.İğrenç sesimle insanlara zulüm ettiğimi düşünmedim değil doğrusu.Acaba herkesin mi sesi kendisine tuhaf gelmişti.İlginç bir şey aslında belki de en çok duyduğumuz ses  sesimiz olmasına rağmen mekanik ortamda bize çok yabancı geliyordu sanki ilk defa duyuyormuşuz gibi oluyordu.Oysa daha öncede duyduğumuz sesler yani diğer arkadaşlarımızın sesleri aynıydı hiç değişmemişti.Uzunca bir uğraştan sonra sonunda tüm verileri bir araya getirip daha biçimli bir çalışma ortaya koymuştum.Ödevimden emindim elimden geleni yapmış takıldığım eksik kaldığım yerlerde arkadaşlarımdan da yardım alarak bitirmiştim sonunda.Herkes ödevini tamamlayıp sıra sınıfta sırayla hep beraber ortaya çıkan çalışmalarımızı izlemeye geldiğinde tatlı bir telaş,heyecan sarmıştı beni sonunda hocamız hariç pek olumlu bir tepki alamasamda olumsuz tepkilerin olmaması sevindirmişti doğrusu beni.Hele bir arkadaşımızın ders bitiminde söylediği güzel ve anlamlı sözler beni baya bir sevindirmişti. Uzun zamandır görmediğim bir incelikti her ne kadar doğru düzgün teşekkür etmemiş olsamda.İlk başta tepki göstermeme rağmen sonuçta güzel ,keyifli bir çalışma ortaya çıkmıştı.Bir birimiz hakında az çok fikir sahibi olmuş en azından birbirimizin bir öyküsünden haberdar olmuş belki ortak bir noktamız bir paydamız olmuştu.Bir türlü beceremediğimiz iletişimimiz için olumlu bir adım sayılabilir.Bu çalışmanın anlamı,işlevi daha da belirginleşiyordu böylece.Maziye ait hatırlamak istemeyeceğim hatırlatıpta sol mememin altında yumruğum büyüklüğünde ki kalbimi,yüreğimi acıtacak onun ritmini değiştirecek olayları hatırlatıp hatta bunlara yenilerini eklemiş olsada güzel ve anlamlı bir çalışma oldu kanatimce.İlerde öğrencilerimle beraber bu tarz çalışmar yacağımdan eminim.Hiç olmasa bile daha yazmam gereken öykü,filmlerim var onları yazıp hem öğrencilerimle hemde sevdiğim insanlarla paylaşacağım kesin...